Het is klaar. Aan de ene kant een opluchting - ik heb het vooral gehaald door een paar tussensprintjes - aan de andere kant ga ik het missen: ik vond het een hele leuke en inspirerende ontdekkingstocht.Ik merk dat ik de afgelopen maanden op een heel andere manier naar internet ben gaan kijken. Eerst vond ik het toch vooral iets voor anderen: nuttig en leuk waarschijnlijk, maar niets voor mij. Er zijn dingen die ik ben gaan gebruiken (rss, flickr) maar ook dingen waar ik nog steeds niets van snap (delicious), maar waarvan ik me heb voorgenomen me er nog eens in te verdiepen. Het valt me op dat zelfs in de krant mijn oog op andere artikelen (over internettoepassingen etc.) valt. En dan zijn er ook dingen waar ik echt niets mee heb: zelf twitteren gaat me geloof ik toch te ver... .
Het was best lastig om er tijd voor te maken, en ik merk dat er door degenen die niet aan de pilot hebben mee gedaan, om die reden tegenop wordt gezien. Ik zou aanraden om alle veranderingen, zoals de gezamelijke middagen etc., daarom meer onder de aandacht te brengen.
Daarnaast zou ik het leuk vinden om na de volgende groep eens bij elkaar te komen, zo kunnen we er misschien voor zorgen dat een paar ideeen of voor veranderingen echt uitgewerkt en in praktijk kunnen worden gebracht. Ik heb nu het idee dat het nu voor het Nationaal Archief nog niet tot echte veranderingen leidt. Misschien omdat we een grote organisatie zijn, en de groep die de cursus heeft gedaan klein is.
De cursus is in eerste instantie gericht op het vinden en bedienen van een nieuw publiek voor archiefinstellingen. Maar ik denk dat de dingen ook een inspiratie kunnen om meer en beter samen te gaan werken: intern, tussen archiefinstellingen en wellicht zelfs met andere erfgoedinstellingen. Waarschijnlijk helpt het al dat veel meer mensen door deze cursus de dezelfde taal gaan spreken, en kansen en mogelijkheden gezamenlijk gaan benutten.
Gefeliciteerd met het halen van de eindstreep, of is het misschien wel een startpunt?
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is dat wel een hele goeie aanbeveling, muren slopen en neerhalen tussen de verschillende afdelingen en instellingen.
Interessante gedachtegang dat de cursus ons een nieuwe taal verschaft waardoor het slechten van die barrières (onderling) gemakkelijker moet lukken.
Tja, er zijn natuurlijk altijd dingen die je wel of niet/minder liggen. Twitter is natuurlijk ook zo'n ding. Twitter is volgens mij wel 'binair': of je vindt het alles of je het niks, het is 0 of het is 1. Ik behoor tot de eerste categorie. Het leuke van Twitter vind ik dat je mensen leert kennen op allerlei plekken op de aarde, mensen die je normaliter niet zo snel tegen het lijf zou lopen. Ik volg bijvoorbeeld een aantal mensen in de VS en Canada, werkzaam op het terrein van recordsmanagement/digital preservation en zij volgen mij. Na verloop van tijd ontstaat het gevoel elkaar te kennen. En als je elkaar dan tegenkomt 'in real life', dan voelt het inderdaad of je een oude bekende weer ontmoet. En natuurlijk, soms zijn de tweets erg triviaal, maar daar ben je zelf bij. Ook houd je zelf de regie: jij bepaalt hoeveel je van jezelf wil blootgeven, maar goed, dat geldt eigenlijk voor alles wat je op internet doet. Bezint eer ge begint....!
BeantwoordenVerwijderen